Πρόσκληση για έρευνα έξω από την πεπατημένη μέσα από αυτό το φόρουμ

[seismic]

γ) Να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος, αλλά ο τένοντας να περνά ελεύθερος το υποστύλωμα μέσα από σωλήνα και να έχει στο δώμα ένα περικόχλιο περίσφιξης που μεταξύ αυτού και του δώματος να παρεμβάλλεται ένα ελατήριο.

Με αυτήν την μέθοδο σχεδιασμού εκτός του ότι σταματάμε το ανασήκωμα του πέλματος της βάσης καθώς και το ανασήκωμα του δώματος στο υποστύλωμα, κατορθώνουμε και να ελέγξουμε για πρώτη φορά παγκοσμίως όλο το φάσμα ταλάντωσης και παραμόρφωσης των κατασκευών γενικός και να ρυθμίσουμε τον μηχανισμό έτσι ώστε η κατασκευή να ευρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή είτε οι κατασκευές είναι πλαισιακές, είτε είναι ασύμμετρες, είτε είναι σιδεροκατασκευές, είτε κατασκευές από Ο.Σ είτε ξύλινες είναι το ίδιο και το αυτό.
Ακόμα επειδή ο τένοντας είναι μονοκόμματος από το βάθη της γεώτρησης μέχρι το δώμα και δρα σαν τένοντας προέντασης, αντιδρά διαφορετικά από τον αδρανή γραμμικό οπλισμό στον μηχανισμό ορόφου και γενικά σε κάθε άλλον μηχανισμό.
Τα συγκεντρωμένα φορτία επί των υποστυλωμάτων που δημιουργούν αυτόν τον μηχανισμό ορόφου ( για διάφορους λόγους ) βασικά τείνουν να σπάσουν το υποστύλωμα όταν αυτό περάσει από την ελαστική περιοχή στην πλαστική και μετά στο σημείο θραύσης.
Η αντίδραση του τένοντα προς την παραμόρφωση που του επιβάλει η ελαστικότητα του υποστυλώματος σταματά και το υποστύλωμα να παραμορφωθεί. Αυτή η αντίδραση του τένοντα προς την παραμόρφωση που του επιβάλει το υποστύλωμα μεταφέρετε στα άκρα του εξασκώντας θλιπτικές εντάσεις στα άκρα του υποστυλώματος στο δώμα.
Αυτές τις θλιπτικές τάσεις τις αναλαμβάνει εύκολα το υποστύλωμα. Έχουμε σταματήσει κατ αυτόν τον τρόπο με την αντίδραση του τένοντα προς την παραμόρφωση και τον μηχανισμό ορόφου, και τις στρεπτομεταφορικές ταλαντώσεις.
Αν ένας άνθρωπος πνίγεται στην θάλασσα δεν αρκεί να του πετάξουμε ένα σχοινί.
Πρέπει αυτό το σχοινί πρώτον να το πιάσει αυτός που πνίγεται και από την άλλη να το κρατάμε και εμείς ή να το δέσουμε κάπου σε ένα σταθερό σημείο. Μόνο τότε το σχοινί θα φέρει αυτόν που πνίγεται έξω στην στεριά.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να σταματήσουμε και εμείς την ροπή ανατροπής σε κάθε υποστύλωμα της κατασκευής, οπότε και τις παραμορφώσεις στους κορμούς των φερόντων στοιχείων. Απαραίτητο είναι όμως να πακτώσουμε τον τένοντα στο έδαφος και το δώμα, όπως απαραίτητο είναι το σχοινί που σώζει τον άνθρωπο από τον πνιγμό να είναι αμφίπλευρα πακτωμένο. Αυτό δεν συμβαίνει στην πεπατημένη μέθοδο σχεδιασμού και πρέπει να αλλάξει.
Ακόμα το ελατήριο ή ο υδραυλικός μηχανισμός στο δώμα είναι τοποθετημένοι εκεί για να εξασφαλίζουν σεισμική απόσβεση κόντρα προς το ανασήκωμα του υποστυλώματος στο δώμα.
Ξέρουμε ότι κάθε δύναμη που αντιτίθεται ελαστικά προς τις σεισμικές φορτίσεις εφαρμόζει σεισμική απόσβεση η οποία βοηθά την απόκριση του φέροντα οργανισμού στο να παραλάβει τις φορτίσεις σταδιακά και ομαλά όπως τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων.
Όταν τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων τερματίσουν σε μία μεγάλη λακκούβα, παύει η ελαστικότητα γιατί τερματίζουν. Το ίδιο συμβαίνει και με την προτεινόμενη μέθοδο.
Όταν τερματίσει το ελατήριο στο δώμα, τερματίζει και το ανασήκωμα του υποστυλώματος στο δώμα, καθώς και το πλάτος ταλάντωσης της κατασκευής. Τερματίζει και το ανασήκωμα της βάσης του. Τερματίζει και η χαμένη εκκεντρότητα των υποστυλωμάτων. Οπότε τερματίζει και η καμπύλη στους κορμούς των δοκών και των υποστυλωμάτων. Βασικά τερματίζει η παραμόρφωση και η αστοχία των κατασκευών.
Γιατί όμως προσπαθώ να σταματήσω αυτό το ανασήκωμα του δώματος κάθε ενός επιμήκους υποστυλώματος ?
Γιατί το ανασήκωμα του δώματος, η ελαστικότητα, και το ανασήκωμα της βάσης των υποστυλωμάτων είναι οι κύριες αιτίες που τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα τους και προκαλούν την παραμόρφωση των κόμβων, οι οποίοι κόμβοι με την παραμόρφωση που υφίστανται λυγίζουν τον κορμό στα υποστυλώματα και τις δοκούς και τα σπάνε.
Οπότε... βιδώστε το ... και σώστε το!